35 Gün

       Son birkaç haftadır çok yoğundum, ve yazı yazamamıştım bu nedenle. İşte bende yoğun geçen şu 35 günümü özetlemek istiyorum sizlere...

       Herşey derslerimin yüzündendi aslında, beni sosyal hayattan koparan dünyayla bütün ilişkimi kesen, moralimi bozan dersler... Sürekli onlarla birlikteydim, bazen Analitik ile beraberken kimi zaman Fizikokimya ve Anorganik ile uğraşıyordum. Tabii labratuvar, fizik ve matematik dersleriminde hakkını yiyemem, kendileri ben onlardan ne kadar kaçmaya çalışırsam çalışayım yine beni ensemden yakalayıp kendileriyle ilgilenmem için zorluyorlardı.  Hatta o kadar çok vakit geçiriyordum ki onlarla gece rüyalarımda bile rahat bırakmıyorlardı beni. Galiba beni aşırı seviyorlardı ancak derslerimin anlayamadığı bişey vardı ki ben onları onların beni sevdiği kadar sevmiyordum. Üstelik beni kıskanıyorlarda sanırım, hiç sosyal hayatım olmasın 24 saat onlarla uğraşayım istiyorlar. Daha çok beklerler demek isterdim aslında ama diyemiyorum. Çünkü ben ne kadar çabalarsam çabalayım sonuçta yine onların istedikleri oluyordu. İki-üç hafta böyle geçti. Tam kurtuldum bitti derken yani ben bitti sanarken meğer herşey yeni başlıyormuşta haberim yokmuş....

       Tekrar tekrar aynı şeyleri yaşamak ağır gelmedi değil. Ama başka şeyler de öğrenmeye ve uygulamaya başladım. Sadece dersler değildi artık öğrendiklerim. Dünyaya daha farklı gözlerle bakmayı keşfettim. Herşeyin insanlar için olduğunu ve dünya sıkıntılarını kendimize zevk haline getirmemiz gerektiğini... Bunları biliyordum aslında ama uygulamada problemler yaşıyordum. Sanırım bu problemleri de doğru denklemler kurarak çözmek nasip olmuştu.

       Diyebilirsiniz ki hep mi ders çalıştın? Başka birşey yapmadın mı? Yaptım tabii, hani şu tam bitti sandığım fakat meğersem bitmemiş olan sınavlarım varya işte o arada iki günlük boşluk oldu. O arada da canlarım (annem, babam ve ablam) benim doğumgünüm için sürpriz hazırlamışlar. Nasıl hoşuma gitti anlatamam. Beni çok şaşırttılar açıkçası, hiç beklemiyordum, çok duygulanmıştım. İnsanın kendini özel hissetmesi öylesine güzeldir ki, İncide yediğiniz profiterole benzer, tadı damağınızdan gitmez...
       Böylece geçirdim işte haftalarımı. Nihayetinde bir dönemi daha kapatmıştım. Şimdi ise hayatıma yeni başlangıçlar yapmak için kolları sıvamanın vaktiydi...