Bir pazar gecesi, hava karanlık ve soğuk, evde ise bir sessizlik hakim. Herkes dinlenme modunda, çoğunlukla konuşmak yerine düşünmeyi tercih etmiş 4 birey. İşte o bireylerden en küçüğü, en çılgını ve en hareketlisi düşüncelerle yetinmek yerine kafasında planladıklarını hayata geçirme derdinde... Hayatında ki sabit nesneleri değiştirmeye çalışma çabasında...
Yenilikleri oldum olası severim. Farklı bakış açıları olsun isterim hayatımda. Zinciri bir yere takmamak gerektiğini savunurum. Monoton yaşamayı oldum olası kabullenememişimdir. İşte bende tüm bu sebeplerden ötürü sürekli değişiklik yapmaya çalışırım. Mesela bugün odamı toplamadım, tozunuda almadım. Çünkü odamın hergün toplu ve düzenli olması demek benim hep aynı manzarayla karşılaşmam demektir ki bu da cidden çok sıkıcı, monotonluğunda dik alası. Tabuları yıkmak adına zaman zaman bu tarz işlemler yaparım ben. Tabii size de tavsiye ederim. İnsan çok rahatlıyor, gereksiz işleri sanki zorunluymuşçasına yapmak bildiğiniz mazoşistliktir ki bu da psikolojik bir rahatsızlık malumunuz. Yani siz siz olun kendinize işkence yapmayı bırakın. Hayatı gerektiğinde ti'ye alın. Mutlu olun, başkalarının da sizi üzmesine müsade etmeyin. :)
Farketmişsinizdir, blog sayfamın dizaynını değiştirdim. Çünkü eskisinden sıkılmıştım. Belki birkaç ay sonra bundan da sıkılırım ama şimdilik bu tarzı sevdim. Sonra masamdaki eşyaları, kıyafet tarzımı olabildiğince değiştirmeye çalışırım. Hem kilo alırım hem de veririm. Okulda bile hep aynı sıraya oturmam. Bazen önde bazen arkada oturur, Tebdil-i mekan yaparım. Hocayı farklı bakış açılarından dinlemeyi severim. Yeni insanlarla tanışır, onlarında görüşlerini öğrenirim.
Diyeceğim odur ki; iki günlük dünyada sağ sol için kendinizi çok kasmayın. Hayatın tadını çıkarın. İşleri oluruna bırakın. Kendinize iyi bakmayı ihmal etmeyin. Bide hep gülümseyin :))
Aksine ben de ayni olmayi severim, monotonlukta buldugum huzur beni mutlu eder, degisklikler yorar, spontane gelisen olaylari sevmem ( bir gezme, seyahat, yemek bile olsa), kafamdaki planda ne ne zaman yapilacaksa o zamanda yapilmalidir, farklilik rahatsiz eder, yapmis oldugum bir program son anda iptal olursa tanimlayamadigim bir sinir kaplar icimi, tabi ben ne kadar sinirlenebilirsem artik :).
YanıtlaSilBu da benim kasmama - isleri oluruna birakma sistemim, normal duzeni yasayabilmenin verdigi mutluluk...
Bayadir yazmiyordum, guzel konuya deginmissin canim, actin gene benim cenemi :)
Bu arada klavyem Ingilizce, yazi yazmadigim icin ayarlarini duzeltmemistim simdi de boyle kaldi, harfler icin kusura bakma yani :>
Yok cnm estagfirullah, bende ing. harflerle yazmaya alıştığımdan sanki anadilimmişçesine okurken hiç zorlanmıyorum :)Bu arada sen her zaman konuşmalısın da zaten. Çünkü ben seni dinlerken yorulmuyorum :)
SilŞuna katılıyorum evt insan düzeni bozulunca canı sıkılabilir, kendi planlarını yapmak ister ama benim kastettiğim yaptığımız planlarımızın sıradan olmaması :)
Valla ben de sungin'e katılıyorum. Sıradanlığın içinde kendine özgü bir güven duygusu var. Düzen anlayışımın bir kısmını değiştirmek isterdim halbuki, ama değiştirmek beni rahatsız eder. Biz eski ademler de böyle monotonluktan hoşlanıyoruz, ne yapalım! :)
YanıtlaSilSizi anlamaya çalışıyorum ama sanırsam başaramıyorum :) Ama yinede saygı duyarım tabii...
Silbende kendimi değişikleri seven biri bilirdim ama bugün şunu farkettim ki birinci dönemden beri aynı derste koca konferans salonunda hiç şaşmadan hep aynı yere oturmuşum ve sanırı oturmayada devam edeceğim :)
YanıtlaSilYapma kuzen, bak madem farketmişsin bu seferde farklı bir yere oturmayı dene; açını değiştir. Emin ol daha önce göremediklerini görecek yeni birşeyler öğreneceksin :)
Silhe he gülümsedim zaten okurken. iyidir ki değişiklik.
YanıtlaSil:)
Özellikle de benim gibi biriysen her an değişiklik yapmak istiyorum bazen :)
Sil