Tempus'un Esiri

       Ramazan biter, bayram biter, tatilde bitmeye yüz tutunca (hatta bitince) Banu da kürkçü dükkanına geri döner. :) Evet aylar sonra laptobun tuşlarını blog için tıklatmak heyecanlı geldi bana. Yazmaya başlamadan önce blog sayfamı şöyle bir dip köşe süpürdüm, sildim en ince ayrıntısına kadar tozunu aldım falan dermişim. Yok ya ben kuru temizleme taraftarıyım. Yüzeysel olmalı derinlere inmemeli (ironi yaptım, korkmayın :))    Neyse efenim tatil geçip gitti nihayetinde onu yaptım bunu yaptım demek isterdim bende. Ancak evcimen bir insan olduğumdan pek bir şey yaptığım söylenemez. Ama bu demek değil ki hiç bir şey yapmadım. Yaptığım gezileri ara ara yazacağım inşallah. 
       Uzun zamandır edebiyat yapmadığımdan olsa gerek zorlanıyorum kelime seçiminde. Bir de bir sabah kalktığımda gördüm ki ilhamiye bavulunu toplayıp çekip gitmiş, bir not bile bırakmamış nereye gittiğine dair. İlhamiyenin izini bulmak uzun zaman aldı anlayacağınız. Nihayetinde buldum onu ama bana çok kırılmış, bayağı bir süre trip attı. Neyse bir paket çikolata yaptırıp bir demet de çiçek yolladım kapısına biraz olsun yumuşadı. Umarım arayı bir daha bu kadar fazla açmam aslında bende hoşlanmıyorum düzensiz yaşamdan ama daha öncede belirttiğim gibi bende tempus exercendo var. Hayat şartları işte, bir ton safsatanın içinde cımbızla doğruları ayırmak vakit alıyor. 
       Şimdilik bu kadar, yine yeniden yazabilmek temennisiyle... İyi Geceler...